27 Mayıs 2009 Çarşamba

salondaki şarabın dibinde biraz kalmıştı. annem geçen gün eşyaların yerini değiştirirken şişeyi bulmuş olmalı. şimdi yerinde yok. ama bana hiç hissettirmedi.
ne zaman içtin niye içtin demedi. bende şarabımı niye yok ettin demedim. birikmiş şarap şişelerimin olduğunu bilse belki saklardı.
birinin içinde mum var biliyo musun? o benim ilk ve son doğum günü hediyem. içine uzun renkli bir mum koyulmuş gece boyunca o mum yakılmış,rengarenk erimiş akmış şişenin kenarlarına. öyle güzel ki. onu ilk gördüğümde gözlerimden yaşlar gelmişti. ama o görmemişti. çünkü ortada sadece duyguların önüne geçen nefretimiz vardı. ben 'bu çok güzel olmuş' diyememiştim. O ise ben bilmezken benden uzaklaşmaya başlamıştı bile.
ben daha bir çok şeyi diyememiştim. O ise ben bilmezken benden kaçıp gitmişti bile.
Artık bu şehirde aşk yok...
ama
herşey öyle yarım kaldı ki içimde...

1 yorum:

Aşk ve Zehir dedi ki...

Oysa bu şehirde hep AŞK var!
O yok, ama AŞK hep var...